سرگردانی بنی اسرائیل

خداوند در قرآن کریم می فرمایند:

وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا مُوسى‏ بِآیاتِنا وَ سُلْطانٍ مُبِینٍ (23)

إِلى‏ فِرْعَوْنَ وَ هامانَ وَ قارُونَ فَقالُوا ساحِرٌ کَذَّابٌ (24)

 فَلَمَّا جاءَهُمْ بِالْحَقِّ مِنْ عِنْدِنا قالُوا اقْتُلُوا أَبْناءَ الَّذِینَ آمَنُوا مَعَهُ وَ اسْتَحْیُوا نِساءَهُمْ وَ ما کَیْدُ الْکافِرِینَ إِلاَّ فِی ضَلالٍ (25)

وَ قالَ فِرْعَوْنُ ذَرُونِی أَقْتُلْ مُوسى‏ وَ لْیَدْعُ رَبَّهُ إِنِّی أَخافُ أَنْ یُبَدِّلَ دِینَکُمْ أَوْ أَنْ یُظْهِرَ فِی الْأَرْضِ الْفَسادَ (26)

وَ قالَ مُوسى‏ إِنِّی عُذْتُ بِرَبِّی وَ رَبِّکُمْ مِنْ کُلِّ مُتَکَبِّرٍ لا یُؤْمِنُ بِیَوْمِ الْحِسابِ (27)

(وبه یقین, موسى را با آیات خود وحجّتى آشکار فرستادیم, به سوى فرعون و هامان وقارون [امّا آنان ] گفتند:

(افسونگرى شیّاد است * پس وقتى حقیقت را از جانب ما براى آنان آورد, گفتند: (پسران کسانى را که با او ایمان آورده اند بکشید و زنانشان را زنده بگذارید) و[لى ] نیرنگ کافران جز در گمراهى نیست *

وفرعون گفت: (مرا بگذارید موسى را بکشم تا پروردگارش را بخواند. من مى ترسم آیین شما را تغییر دهد یا در این سرزمین فساد کند *

وموسى گفت: (من از هر متکبرى که به روز حساب عقیده ندارد, به پروردگار خود وپروردگار شما پناه برد ه ام).

بعد از این چاره ای جز هجرت به زمین پهناور خدا نبود, حضرت موسی به اتفاق بنی اسرائیل هجرت خود را برای خدا آغاز کردند واز مصر خارج شدند به دنبال آنها فرعون وسربازانش حرکت کردند او نمی توانست آن گروه ضعیف ومستضعف، آزاد و بیرون از یوغ و تاریکی که برایشان فراهم کرده بود، ببیند.آن لحظه ،زمان امتحان بزرگ الهی بود رود نیل راه بر بنی اسرائیل بسته بود واز قفاسیاهی لشکریان فرعون نمایان شد, آنها از یاد برده بودند که رهبرشان پیامبر بزرگواری است ومبعوث خداوند سبحان است, از روی ترس می گفتند آیا فریادرسی هست که به فریادمان برسد آنگاه حضرت موسی به آنها گوشزد کرد که به سوی خدا هجرت می کنید وفرمود:

قَالَ کَلَّا إِنَّ مَعِیَ رَبِّی سَیَهْدِینِ (62)

(گفت هرگز (مترسید) که خدا با من است ومرا راهنمایی خواهد کرد).

در آن هنگام خداوند به او وحی فرمود که عصایت را بر آب بزن آنگاه آب به دو نیم شد "آب دریا هرگز سد راه این بنده مخلص خدا" کسی که تمام تو کل او بر خداست نخواهد شد. آب دریا هرگز سد راه این موج عظیم از ایمان نخواهد شد.

 آب دریا هرگز سد راه حضرت موسی نمی شود زیرا او یک انسان است و هرآنچه در زمین در خدمت انسان است او توانمندتری مخلوقات در معرفت

وشناخت خداوند است, اما اگر به اطاعت از شیطان درآمد نادانتر وسخت از سنگ می شود, چه بسا از دل سنگ های سخت که از ترس خدا خشوع کرده اند چشمه های روان جاری می شود. این آخرین معجزه ونشانه ای بود که فرعون وسربازانش از حضرت موسی می دید, دلهایشان از سنگ هم سخت تر است لحظه ای درنگ نکردند تا در این امر اندیشه کنند میان دو کوه از آب با دلهایی سرشار از تکبر وعناد به تعقیب حضرت موسی و پیروانش ادامه دادند و در همان جان شکاف آب بسته شد وهمگی آنها غرق شدند, در حالی که بنی اسرائیل از میان آب گذشتند و سالم به آن سوی رود قدم گذاشتند در آن سوی آب خود را در میان صحرای بی آب وعلفی دیدند که با دره حاصلخیز نیل جایگاه قبلیشان

 بسیار تفاوت داشت لیکن حضرت موسی همراه با بشارت وفرمان الهی به نزد آنها آمد و خواست که وارد سرزمین مقدس شوند و وعده پیروزی خدا را به آنها نوید داد بعد از این همه آیات معجزات و نشانه هایی که در مصر مشاهده کردند وشکافته شدن آب دریاو غرق شدن فرعون و سربازانش در آب نیل که به عینه آن را مشاهده کردند،انتظار می رفت که بنی اسرائیل ذره ای در طاعت از فرمان تردید ویا سرپیچی نکنند و به پیروزی که به آنها بشارت داده شده بود کاملاً یقین پیدا کنند. 

اما حقیقت چیز دیگری بود آنها نافرمانی و سرپیچی کردند واز ورود به سرزمین مقدس خودداری کردند.

...