آدم ع;حجت الله
(آدم علیه السلام ):
خداوند وعده خلق آدم (ع) و اختیار او به عنوان خلیفه در زمین را به فرشتگان داده بود و فرمود :
(إِنِّی جَاعِلٌ فِی الْأَرْضِ خَلِیفَة) (من در زمین خلیفه اى خواهم گماشت )
و آن هنگام که خداوند آدم (ع) را آفرید به فرشتگان دستور داد تا برای او سجده کنند ، و همگی این کار را انجام داده جز ابلیس که امتناع کرده و تکبر نمود وآن سخن معروفش را گفت:
( قَالَ أَنَا خَیْرٌ مِنْهُ خَلَقْتَنِی مِنْ نَارٍ وَخَلَقْتَهُ مِنْ طِینٍ ) (گفت :که من از او برترم مرا از آتش آفریدی واو را از گِل)
و ابلیس از فرشتگان محسوب مى شد بلکه در میان فرشتگان به طاووس فرشتگان معروف بوده و هیچ مکانى برروی زمین باقى نمانده بود که اثری از سجده های او بر آنجا نباشد و روایت شده که خدا را ۶۰۰۰ سال عبادت کرد و روایت شده که وی دو رکعت نماز را در مدت دو هزار سال خواند و علیرغم تمامی اینها ابلیس در امتحان خداوندی شکست خورد و نافرمانى کرد
و اوّلین شکست خورده در انتظار همان ابلیس است - که لعنت خدا بر او باد .
