عیسی نبی ع;حجت الله
بلایا بر قوم بنى اسرائیل شدت می یافت تا اینکه یحیى بن ک زریا(ع) متولد شد وبه سن نه سالگی
رسید و پس از آن در مجلسى خطبه ای را بیان کرد که ابتدا به مدح و ثنای خداوند پرداخت و
سپس روزهای خدا را براى آنها یادآور شد وپس از آن به آنها گفت که بلاهای صالحین بخاطر
گ ناهان امت بوده و عاقبت از آن متقین است ، وآنها را به ظهور مسیح پس از بیست واندی سال
وعده داد و آن هنگامی که مسیح متولد شد خداوند امر ولادت او را مخفی نگه داشتند و او را از
نظرها پنهان کرد ، چرا که مریم آن هنگام که آبستن بود خود را مخفی کرد و در جایى عزلت پیشه
گرفت ، بعد از آن ک زریا و خاله مریم آمدند که امر مسیح را بازگو کنند که دیدند مردم به سمت مریم
هجوم بردند و او را با فرزندش دیدند و مریم گفت:
(یا لیتنی مت قبل هذا وکنت نسیا منسیا) (ایکاش من قبل از این مرده بودم یا فراموش می شدم)
وخداوند زبان او را به عذرش و اظهار حجتش باز نمود و پس از ظهور او بلاهای بسیاری بر بنى
اسرائیل فرود آمد و آنها ظلم بیشتری را از طواغیت وستمکاران روزگار دیدند تا اینکه آنچه که
خداوند در مورد مسیح به آنها گفته بود همگی به حقیقت پیوست.
و این علماء غیر عامل بزرگترین دشمن عیسى(ع) علمای بنى اسرائیل بودند که از مسیر اصلى تعلیمات
موسى(ع) منحرف شده و بوسیله اموال فقراء و بیچارگان یک ن زدگی مرفهی را برای خود دست و پا
کرده بودند
و این علماء غیر عامل و در رأس آنها سردسته دینى قوم بنى اسرائیل "حنانیا" به شدت بر علیه
عیسى(ع) برخاسته اند در حالى که می دانستند او همان پیامبر موعود است و در این راه بسیاری از
بنى اسرائیل را با خود همراه کرده بودند و در این هنگام بزرگترین کار عیسى(ع) رسوا نمودن این گروه
گمراه وکشف حقیقت آنان برای مردم بود.
عیسى(ع) با کلماتى زندگى مرفه علماء را به زیر سؤال برده و می فرمودند : خادم من دستان و جنبنده
من پاهایم هستند و فرش من زمین و بالشت من سنگ است و در زمستان خودم را با شروق
آفتاب بر زمین گرم می کنم و در شب نور و چراغ من ماه است و با گرسنگی به سرمی کنم و شعار
و و لباسم از پشم زبر است و میوه و سبزی ام آنچه در زمین برای وحوش و حیوانات می روید و
صبح را به شب و شب را به صبح می رسانم در حالیکه هیچ چیزی ندارم ولى با این حال بر روى
زمین هیچکس از من ثروتمند تر نیست.
عیسى(ع) در نکوهش علماء بنى اسرائیل می فرمود: ( آنها را ترک کنید که خود آنها کور و عده ای
کور دیگر را رهبری می کنند واگر کوری کور، دیگر را هدایت کند هر دو با هم در چاه می افتند)
و همین طور می فرماید: معلمان شریعت و فریسیون(طائفه ای از یهود) بر کرسى موسى تکیه زدند
پس به آنچه می گویند گوش فرا دهید و به آن عمل کنید ولى همانند اعمال آنها را انجام ندهید چون
به هر آنچه را می گویند عمل نمی کنند ...وای بر شما ای معلمان شریعت درهای ملکوت را بر انسان
ها می بندید و نه خود وارد می شوید و نمی گذارید که دیگران داخل شوند ، وای بر شما ای معلمان
شریعت و فریسیون که شما از خانه بیوه زنان می دزدید و می خورید در حالیکه به نماز طولانى و
عبادت تظاهر می کنید ای رهبران کور دل بدانید که خداوند شدید ترین عذاب ها را برای شما در
نظر می گیرد.
و در نتیجه علماء وشاگردان و پیروان آنها و اکثریت مردم و طاغوت زمان بیلاطس در انتظار ظهور
عیسى(ع) شکست خوردند .
