شکست در همراهی وحرکت با امام مهدی (ع)

بسیاری از ملت ها در همراهی با انبیاء شکست خوردند بعد از آنکه آنان را شناختند و ایمان

آوردند و این بار تاریخ نیز دوباره تکرار خواهد شد در آن هنگام که امام ظهور کند و بسیاری در

همراهی با امام شکست می خورند وبر آن امام می شورند و قیام می کنند .

از امام صادق(ع) فرمود: قائم با احکامى حکم مى کند که بعضى از یارانش که در جنگ هم رکاب

ایشان بودند آن را قبول نمى کنند و آن حکم آدم(ع) است پس سر آنها را مىزند .و نیز براى بار

دوّم حکم مى کند و بعضى دیگر از یارانش که با وی در جنگ هم رکاب بودند هم رد مى کنند که آن

حکم داود(ع) است پس سر آنها را مىزند .و براى بار سوّم حکم مى کند و گروه دیگرى از یارانش

آن را قبول نمى کنند و آن حکم ابراهیم(ع) است . سپس حکم چهارم را مى کند و آن حکم محمّد

( (ص)است پس دیگر کسى آنرا انکار نمى کند. 

از امام صادق(ع) روایت است که فرمودند:اینگار می بینم آن روزی را که قائم در مسجد کوفه بر

منبر نشسته واصحابش در کنارش گرد آمده اند و تعداد آنها سیصد وسیزده نفر به تعداد اصحاب

پیامبر(ص) در جنگ بدر هستند و آنها صاحب ولایت و حاکمان خدا بر سرزمینش هستند ، پس

از آن قائم کتابى را در می آورد که مهر شده به طلا است عهدى از طرف رسول خدا (ص) است

وآنها هانند گله گ وسفند از وی گریزان می شوند ، و هیچ کس با او نمی ماند جز یک وزیر ویازده تن

دیگر ، همانگونه که با موسى بن عمران این تعداد باقى ماندند.

و آنها در زمین می گردند ودوباره به سوی او رجوع می کنند ، و من صحبتى را که به آنها خواهد

 گفت را می دانم ، و آنها به وی کافر می شوند.

شایسته است که هر انسان مؤمنى این روایات را می خواند از ترس بلرزد چرا که کسانى به امام کافر

می شوند که جزء ۳۱۳ نفر هستند .از خدا می خواهیم که ما را از شر فتنه ها و بلایا دورکند و

توفیق شناخت و معرفت امام را بدهد و ما را از یاران ایشان قرار دهد .

از فضل بن عبدالرحمن بن ابى هاشم از على بن ابى حمزه از ابو بصیر از امام صادق(ع) فرموده اند:

اصحاب قائم همان گونه که اصحاب موسى با نهری آزموده شدند آزموده می شوند و این معنای آیه

قرآن است که (إنّ لله مبتلیکم بنهرٍ ) و خداوند به چیزی همانند آن آنها را مورد امتحان قرار میدهد.

از امام باقر(ع) روایت است: آن هنگام که به ثعلبیه می رسد مردی از نسل پدرش بلند می شود به

استثنای صاحب امر قوی هیکل و شجاع ترین مردم است و از ایشان می پرسند :چه کار می کنى؟ 

به خدا سوگند که تو مردم را فراری می دهی مانند فرار چهارپایان آیا این عهدی است معهود از

پیامبر(ص) یا اینکه چیز دیگری است ؟ پس مولای مسؤل گرفتن بیعت بلند می شود و به او می

گوید :ساکت شو به خدا سوگند که گردنت را می زنم .پس قائم می گوید :ای فلانى آرام باش. بله

به خدا سوگند که من همراهم عهدی از رسول خدا (ص) دارم و سپس ندا می دهد که ای فلان

کیسه یا کیف را به من بده ، و آن را برای پیامبر را می آورند و ایشان عهد از رسول خدا(ص)

قرائت می کند سپس آن شخص بلند می شود و به نزد قائم می رود و از او می خواهد که بگذارد

سر او را بوسه کند و قائم می پذیرد و پس از آن به قائم می گوید می خواهیم دوباره با تو بیعت کنیم

 و امام نیز با آنها بیعت می کند.

از امام صادق(ع) فرمود: فردی می خواهد بر سر قائم امر و نهی کند و قائم ما می گوید که او را

دستگیر کنید و پس از دستگیری به نزد امام می آورند و وی دستور می دهد که گردن او را ب ن زند

 پس از آن شرق و غرب زمین از وی می ترسند.

از امام صادق(ع) که از پدرانش(ع) که آنها نیز از پیامبر خدا(ص) که فرموده اند: در آن هنگام که

به آسمانها به نزد خدای خویش عروج کردم و تا اینکه صحبت ایشان به اینجا رسید که :سرم را بلند

کردم و دیدم که در وسط نورها ، نورهای على(ع) و فاطمه(س) حسن(ع) و حسین(ع) و على بن

الحسین و محمّد و جعفر وموسى و على و محمّد و على و حسن و حجت بن الحسن قائم که همانند یک

ستاره درخشنده می درخشد هستم و از خدا پرسیدم که این ها کیستند ؟ فرمود :اینها ائمه هستند

و این قائم است که حلال مرا حلال و حرام مرا حرام می کند با او از دشمنانم انتقام می گیرم و او

مایه آرامش مؤمنان است و اوست که دل شیعیان تو را از کینه دشمنانشان پاک می کند و لات و

عزی را ( یا خلیفه اوّل و دوّم ) را از قبر بیرون می آورد و به سزای اعمالشان می رساند که فتنه

مردم به واسطه آنها در آن زمان از فتنه گوساله سامری سخت تر و دشوار تر است.

بشر النبال از امام صادق(ع) روایت می کند که فرمود:  می دانى اوّلین کاری را که قائم انجام می

دهد چیست ؟ گفتم :خیر. فرمود: این دو را ( یا خلیفه اوّل ودوّم) را از قبرهایشان درحالى که

جسدهایشان تازه است خارج می کند ومی سوزاند و در هوا پراکنده می کند و سپس مسجد را

خراب می کند، آنگاه فرمود که رسول خدا(ص) فرمود :عریشی است مانند عریش موسى(ع) و ذکر

 کرد که مسجد رسول خدا(ص) در ابتدا از گِل بوده و اطرافش را از لیف نخل ساخته شده بود.

از امام صادق(ع) فرمود: و اگر قائم (ع) بیاید دیواری را که بر سر قبر ( دو خلیفه اوّل و دوّم)

است را خراب می کند خداوند بادهای شدیدی را می فرستد و رعد و برق در آسمانها ظاهر می

شوند وطوفان های عظیمی به پا می شوند که همگی مردم می گویند این خود اوست پس یارانش از

پیش او فرار می کنند تا اینکه کسى از آنها پیش او نمانند و آن هنگام که تیشه را بلند می کند و اولین

کسى خواهد بود که بر دیوار می کوبد پس اصحابش به سوی ایشان می آیند و به یاریش می شتابند

و ثواب آن کس که بر دوستش سبقت میگیرد و زودتر به یاری امام می شتابد از بقیه بیشتر است

تا اینکه قبررا خراب نموده و جسد آن دو را درحالى که جسدهایشان تازه است بیرون می آورد و

آنها را لعنت می کند و از آنها بیزاری می جوید سپس آنها را اعدام کرده و پایین می آورد و آتش میزند 

و سپس خاکستر آنها را در هوا منتشر می سازد.

حال می گویم : که شایسته است هر انسان مؤمنى که این روایات را می خواند به خود بازگردد و از

اینکه با اهل بیت(ع) دشمنى کند بترسد وشایسته است که شبانه روز در پی کسب رضای خداوند

باشد تا شاید خداوند بر او منت نهاده و حق به او نشان دهد و به یاری آن بشتابد و با باطل

دشمنى کند و برای خود الگویى را انتخاب کند که احکام قرآن و اهل بیت(ع) را جاری کند و نه

فقط بدنبال دنیا باشد . اما اگر الگویى را که انتخاب می کنید فقط در پی ثروت ومقام باشند و

دعوت به امام مهدی(ع) را ترک کردند بدانید که ترک امثال این اشخاص و عدم اتباع آنها واجب

بوده بلکه جنگ با آنها واجب است زیرا که آنها امت را بشکل احزاب در خواهند آورد که همدیگر

را لعنت کنند و در نهایت این اشخاص شما را از راه حق باز می دارند و امت را به دشمنى با امام

مهدی (ع) و عدم یاری ایشان جلو می برند و کسى که این چنین است شایسته الگو برداری نیست

 و اینکه اختلاف مطلقا وحدت را درپی نخواهد داشت .