خطبه حضرت عباس ع بر بام کعبه
بسم الله الرحمن الرحیم
در روز هشتم ذیحجة‌الحرام سال ۶۰هجری‌قمری زمانی که حجاج بیت‌الله‌الحرام عازم سرزمین عرفات بودند٬ یزید(لعنة) نیروهایی که سلاح در زیر احرام داشتند فرستاده بود تا حضرتاباعبدالله حسین(ع) را در خانه خدا به قتل برساند...
در آن حال قمر بنی‌هاشم حضرت عباس(ع) با اجازه امام بر فراز کعبه رفت و خطاب به بنی‌امیه
این خطبه را فرمود:
الحمدالله الذی شرف هذا بیت بقدوم أبیه٬ من کان بالأمس بیتاً أصبح قبلة.
ستایش خداوندی که این خانه(کعبه) را به قدوم پدر او شرافت داد٬ جایی که دیروز برای او خانه بود
امروز قبله گردیده است.
ایها الکفرة الفجرة... أتصدون طریق البیت لامام البررة؟
ای کافران فاجر... آیا راه بیت(کعبه) را بر امام نیکوکاران می‌بندید؟
من هو احق به من سائر البریة؟ من هو ادنی به؟
چه کسی سزاوارتر از او به این خانه است؟ چه کسی از او به این خانه نزدیک‌تر است؟
و لؤ لا حکم الله الجلیة و اسراره العلیة و اختباره البریة٬ لطار البیت الیه قبل ان یمشی لدیه٬
اگر حکمت خدا و اسرار بلندمرتبه‌اش آشکار نمی‌شد و برای امتحان مردم نبود، هر آینه قبل از
آنکه او(حسین) به طواف بیاید خانه کعبه بسویش پرواز می‌کرد،
قد استلم الناس الحجر٬ و الحجر یستلم یدیه٬
به تحقیق مردم حجرالاسود را استلام می‌کنند، و حجرالاسود دست او(حسین) را استلام می‌کند،
و لؤ لم تکن مشیة مولای مجبولة من مشیة الرحمن٬ لوقعت علیکم کاسقر الغضبان علی عصافیر الطیران٬
و اگر مشیت اراده مولایم(حسین) از مشیت خدای رحمان سرچشمه نمی‌گرفت٬ هر آینه مانند باز شکاری
غضبناک که بر پرندگان درحال پرواز هجوم می‌آورد بر شما هجوم می‌بردم،
اتنحوفون قوماً یلعب بالموت فی الطفولیة٬ فکیف کان فی الرجولیة؟
آیا قومی را می‌ترسانید که در کودکی مرگ را به بازی می‌گیرند٬ پس در بزرگی چگونه است؟
و لفدیت بالحامات لسید البریات دون الحیوانات.
و به جای حیوانات جان‌خویش و عزیزترین کسانم را در برابر آقایم فدا می‌کردم.
هیهات... فانظروا ثم انظروا ممن شارب الخمر و ممن صاحب الحوض و الکوثر؟
هیهات... به دقت بنگرید و ببینید چه کسی شراب خوار است و چه کسی صاحب حوض و کوثر است؟
و ممن فی بیته الغوانی السکران و ممن فی بیته الوحی و القرآن؟
و چه کسی در خانه‌اش آوازخوان‌های مست دارد و چه کسی در خانه‌اش وحی و قرآن است؟
و ممن فی بیته اللهوات و الدنسات و ممن فی بیته التطهیر و الآیات؟
و چه کسی در خانه‌اش هوسرانی و آلات لهولعب دارد و چه کسی در خانه‌اش پاکی و نشانه‌های الهی است؟
و انتم وقعتم فی الغلطة التی قد وقعت فیها القریش، لأنهم ارادوا قتل رسول‌الله(ص) و انتم تریدون قتل ابن بنت نبیکم٬
و شما در گمراهی غلطی واقع شدید که قریش در آن قرار داشتند، آنها مراد‌شان کشتن رسول‌خدا(ص) بود و شما اراده کشتن فرزند دختر پیامبرتان را دارید.
و لا یمکن لهم مادام امیرالمؤمنین(ع) حیاً٬ و کیف یمکن لکم قتل ابی‌عبدالله الحسین(ع) ما دمت حیاً سلیلاً؟
و تا زمانی که امیرالمؤمنین(ع) زنده بود (کشتن پیامبر) برایشان ممکن نبود٬ پس چگونه برای شما کشتن
ابی‌عبدالله حسین(ع) ممکن شود در حالی که من زنده هستم؟
تعالوا اخبر کم بسبیله٬ بادروا قتلی٬ و اضربوا عنقی٬ لیحصل مرادکم.
بیایید تا شما را به راهش آگاه کنم٬ به کشتن من اقدام کنید٬ گردن مرا بزنید، تا مرادتان حاصل شود.
لا بلغ الله مدارکم و بدد اعمارکم و اولادکم٬ و لعن الله علیکم و علی اجدادکم.
خدا شما را به مقصودتان نرساند و عمرتان و اولادتان را کوتاه کند٬ و لعنت خدا بر شما(بنی‌امیه) و اجدادتان باد.
کتاب مناقب ساده الکرام٬ ج٬۳ ص۲۷۰
پرچم خودبینی و خودخواهی یا سقیفه یا انتخابات یا آنچه که مردم بخواهند ، همان پرچمی است که دائماً در مقابل آنچه که خدا و پرچم او سبحانه و تعالی بخواهد پرچم حاکمیت خدا یا بیعت از آنِ خداست و یا پرچمی که پیامبران و اوصیاء آن را حمل کرده و تا روز قیامت برافراشته خواهد ماند ایستادگی می‌کند .
مصیبتی که امروزه گرفتار آن هستیم این است که برافراشتگان پرچم قاتلان امام حسین ع قضیه ی او را به دست گرفتند و امروزه قاتلان امام حسین ع سخنگویان قضیه امام حسین ع گشتند و پرچمی را برافراشتند که بیش از هزار سال پیش با امام حسین ع مبارزه کرد.
امام حسین ع در اولین رویارویی که در آن شهید شد توانست موارد زیادی را برای حاکمیت خدا به ثمـر برساند و خون امام حسین ع توانست امت اسلام حقیقی،امت حسینی، امت محمدی که به "حاکمیت خدا ایمان" دارد و به حاکمیت مردم کفر‌می ورزد را پایدار و ماندگار سازد.
حسین ع در کربلا با مَنیَت روبرو شد و سوارکار این رویارویی بعد از حسین ع و بهترین فردی که در میدان کارزار آن بوده است،عباس بن علی ع می باشد،زمانی که آب را ریخت و از قرآن جرعه ای برداشت :
"یوثرون علی انفسهم و لو کان بهم" ;حشر آیه 9
هر چند در خودشان احتیاجی [ مبرم ] باشد ، آنها را بر خودشان مقدّم می دارند.
چه بخششی بود بخشش حضرت عباس ع و چه ایثاری بود ایثار ایشان ،آیا آن ، ایثار بود
یا امری است که کلمات در توصیف آن ناتوان هستند ...
